Spiegelgesprekken: horen uit de mond van de ervaringsdeskundige hoe zaken op hen overkomen

Vorige week had ik weer een spiegelgesprek in een van de ziekenhuizen. Dit keer betrof het patiënten die de diagnose longkanker hadden gekregen. Zij waren inmiddels klaar met de behandeling en hadden dus een operatie, chemo en bestraling achter de rug.

Zij vertelden open over hun ervaringen vanaf het moment dat ze de nare boodschap kregen tot het moment dat ze naar huis mochten en de nabehandeling startte. Het is altijd heel indrukwekkend om zoiets persoonlijks uit de mond van de patiënt zelf te horen. Ook de partners kunnen over hun ervaringen met ‘de patiënt’ vertellen. Werden ze goed geïnformeerd; erbij betrokken? Hoe hebben zij de IC periode ervaren? Konden ze het thuis goed opvangen?

Achter de patiënten waar ik mee sprak, zaten de zorgverleners te luisteren. Daar zaten chirurgen en longartsen tussen, verpleegkundigen, chemo-teamleden, IC verpleegkundigen, oncologie verpleegkundigen, een fysiotherapeut, hoofden, adviseurs Kwaliteit & Veiligheid etc. Ook de Cliëntenraad was vertegenwoordigd. De toehoorders gaven op het evaluatieformulier aan erg onder de indruk te zijn van de verhalen van de patiënten en hun familieleden.

Het is de bedoeling dat uit de ervaringen van de patiënten verbeterpunten worden gefilterd waar de afdeling mee aan de slag gaat. Aan de patiënten wordt dit in een brief teruggekoppeld zodat ook zij weten wat er met hun bijdrage gedaan wordt.

Uit de opmerkingen van patiënten kwam naar voren, dat alles een enorme impact heeft op hen en hun naaste(n). Er moet dus ook oog zijn voor de emotionele, c.q. psychosociale kant. Men gaf ook aan dat zorg dicht bij huis belangrijk is. Niet alleen voor de patiënt in zijn/haar vertrouwde omgeving maar ook voor familie en kennissen die langs kunnen komen. Een goede begeleiding in het revalidatietraject werd erg gewaardeerd.

Dit is het mooie van spiegelgesprekken. Op indringende wijze horen uit de mond van de ervaringsdeskundige hoe zaken op hen overkomen. In alle rust en onder goede begeleiding kunnen zij hun verhalen vertellen. De toehoorders vangen zo direct de punten op waar nog wat aan gedaan moet worden om de zorg te optimaliseren.

Dit systeem is denkbaar in alle soorten van dienstverlening.